W piątek, po trzydniowych obradach i przyjęciu Deklaracji Programowej, zakończył się pierwszy Polski Kongres Górniczy. Ponad 1000 osób, wśród których oprócz naukowców z prestiżowych polskich uczelni technicznych i zaplecza badawczego byli przedstawiciele kadry zarządzającej i technicznej kopalń oraz firm świadczących usługi dla przemysłu wydobywczego, zastanawiało się nad najistotniejszymi problemami dotyczącymi polskiego górnictwa.

Wśród wybijających się na pierwszy plan tematów znalazły się takie jak: rola węgla w bilansie paliwowo-energetycznym kraju, możliwość rozwoju czystych technologii węglowych, szacowanie dostępnych zasobów, czy też wpisanie się polskiego górnictwa w normy i regulacje narzucone przez Unię Europejską.

Osobnym wątkiem, któremu poświęcono cały blok podczas pierwszego dnia obrad, było bezpieczeństwo pracy w górnictwie – czynnik dla każdego, kto choć raz widział kopalnię z bliska najważniejszy. Oprócz inauguracyjnej sesji plenarnej podczas Kongresu odbyło się 14 sesji tematycznych, 15. międzynarodowa sesja, związana ze zwalczeniem zagrożeń metanowych, przeniesiona została na zaplanowaną w lutym przyszłego roku Szkołę Eksploatacji Podziemnej.

Uczestnicy nie kryli się z jedną, wspólną refleksją: podczas Kongresu, z powodu krótkiej obecności władz rządowych, wszyscy mieli niedosyt dyskusji o problemach polskiego węgla.

Obrady zakończyły się przyjęciem Deklaracji Programowej Polskiego Kongresu Górniczego, w której czytamy:

1. Górnictwo odgrywa dzisiaj znaczącą rolę w polskiej gospodarce dając zatrudnienie dla ponad 200 000 osób. Szczególnie górnictwo węglowa kamiennego i brunatnego pełni ważną rolę gwaranta bezpieczeństwa energetycznego Polski. Istotna w rozwoju Polski jest również rola pozostałych branż górniczych w szczególności górnictwa rud metali i górnictwa surowców skalnych.

2. Dynamicznie rozwijająca się gospodarka Polski sprawia, że kraj nasz będzie potrzebować coraz więcej energii, a polski rynek energii będzie rósł szybciej niż europejski. Wzmocnienie pozycji węgla jako podstawowego nośnika energii w Polsce staje się wręcz koniecznością, ale musi to nastąpić poprzez wzrost efektywności jego wykorzystania, wdrożenie zaawansowanych, wysokosprawnych i niskoemisyjnych technologii jego przetwarzania w istotny sposób ograniczających negatywne wpływy paliwa węglowego na środowisko.

3. Prognozowany wzrost zużycia energii musi oznaczać w istniejącej sytuacji zmianę struktury zużycia podstawowych nośników energii. Konieczne są działania na rzecz skojarzonych systemów produkcji energii, ciepła i surowców chemicznych z udziałem węgla.

4. Rozwój nowych technologii przetwarzania węgla to również szansa dalszego rozwoju górnictwa węgla brunatnego odgrywającego znaczącą rolę w polskiej energetyce. Wymaga to zdecydowanych działań w zakresie zagospodarowania nowych złóż, ale także nowych regulacji prawnych w zakresie rekultywacji terenów i likwidacji kopalń oraz ochrony złóż możliwych do zagospodarowania w przyszłości.

5. Wzrost roli węgla, szczególnie kamiennego, jest ścisłe uzależniony od wielkości jego bazy zasobowej, która kształtowana jest przede wszystkim relacjami ekonomicznymi kosztów jego pozyskania i cen sprzedaży. Stąd weryfikacja ekonomiczna bazy zasobowej dla różnych wariantów rozwoju polskiej energetyki winna być dokonana według jednolitych standardów i stanowić punkt wyjścia dla opracowania polityki energetycznej Państwa.

6. Realizacja programu zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego Polski to wielkie wyzwanie dla nauki, której zadaniem jest podjęcie badań mających na celu opracowanie zarówno nowych technologii pozyskiwania energii, jak i dalszy rozwój tradycyjnych metod wydobycia węgla ze szczególnym uwzględnieniem eksploatacji cienkich pokładów węgla kamiennego. Będzie to miało zasadnicze znaczenie dla poprawy wykorzystania zasobów złóż i wzrostu ich wystarczalności.

7. Spodziewany rozwój budownictwa i infrastruktury drogowej w Polsce oznacza konieczność podjęcia działań prawnych i gospodarczych sprzyjających rozwojowi górnictwa surowców skalnych i kruszyw z równoczesnym spojrzeniem przede wszystkim na rozwiązania w zakresie ochrony środowiska.

8. Wzrost zapotrzebowania gospodarki światowej na energię i surowce mineralne, to wielka szansa i wyzwanie dla eksportu polskiej myśli technicznej, w szczególności w zakresie mechanizacji i automatyzacji górnictwa. Tą szansę musimy wykorzystać.

9. Ważnym elementem strategii prowadzenia działalności górniczej, która ze swej natury jest procesem naruszającym środowisko naturalne, winna być realizacja polityki zrównoważonego rozwoju. Tak rozumiana strategia wpisuje się w kluczowe działania Unii Europejskiej, których celem jest, jak głosi Strategia Lizbońska, stworzenie dynamicznej i najbardziej konkurencyjnej gospodarki świata zdolnej do zrównoważonego rozwoju gospodarczego.

10. Przyśpieszone procesy restrukturyzacyjne spowodowały, iż z różnych względów wiele obiektów górniczych uległo dewastacji bądź ulega powolnej degradacji. Ta sytuacja wymusza podjęcie prac o charakterze ponadregionalnym w celu stworzenia jednolitego modelu działań, który pozwoliłby na ochronę tej często unikalnej infrastruktury technicznej.

11. Polski Kongres Górniczy winien stać się w przyszłości ważnym elementem integracji polskiego środowiska górniczego wokół działań podejmowanych na rzecz poprawy konkurencyjności branży i kluczowych dla funkcjonowania górnictwa działań na rzecz ochrony środowiska. Winna to być stałe miejsce spotkań ludzi polskiego górnictwa.

12. Apelujemy do wszystkich ludzi związanych z górnictwem o współpracę w przygotowaniu XXI Światowego Kongresu Górniczego w Krakowie w dniach 7–11 września 2008r. Polska była organizatorem pierwszego Kongresu 50 lat temu i założycielem Światowej Organizacji Kongresów Górniczych. Kongres ten to wielka szansa prezentacji osiągnięć polskiej szkoły górniczej i polskiego górnictwa na tym największym międzynarodowym forum.

Źródło: nettg.pl

22-09-2007 9:30