UNEXMIN (Underwater Explorer For Flooded Mines) jest projektem finansowanym przez Unię Europejską, który ma za zadanie opracowanie w pełni autonomicznego robota do eksploracji zalanych kopalń.
Szacuje się, że w Europie jest 30 000 zamkniętych kopalń, a wiele z nich może mieć znaczne ilości surowców. Większość z tych zamkniętych kopalń jest teraz zalane, a w wielu przypadkach informacje o ich statusie pochodzą sprzed dziesięcioleci. Skomplikowany układ podziemnych chodników większości podziemnych kopalń uniemożliwiają wykonywanie pomiarów za pomocą konwencjonalnych metod, w tym z wykorzystaniem nurków, co może być bardzo niebezpieczne.
Projekt UNEXMIN może otworzyć nowy scenariusz poszukiwań opuszczonych kopalń w celu zebrania informacji geologicznych, mineralogicznych i przestrzennych.
Do składu konsorcjum wykonawców tego projektu zaproszono Polskie Stowarzyszenie Wyceny Złóż Kopalin.
Zadaniem Stowarzyszenia, w pierwszym etapie prac, był wybór zatopionych w Polsce kopalń rud metali, w których możliwe byłoby wykonanie eksperymentu UNEXMIN. Eksperyment ma być przeprowadzony w nieczynnych kopalniach rud, które są niedostępne dla wykonywania badań geologicznych z użyciem innych sposobów. Dodatkowo, kopalnie mają mieć złożoną strukturę, albo o głębokości poniżej 50 m.
W związku z tym rozpatrzono sytuację we wszystkich nieczynnych podziemnych kopalniach rud, które zostały co najmniej częściowo zatopione, w których mogły zachować się drożne wyrobiska chodnikowe i wybierkowe połączone z wyrobiskami udostępniającymi - szybami lub sztolniami. Zidentyfikowano ponad 150 lokalizacji.
Na podstawie przeprowadzonej analizy wyeliminowano z dalszych rozważań wszystkie stare kopalnie rud żelaza, ze względu na duże prawdopodobieństwo zaciśnięcie zrobów, a także lokalizacje w obszarach tatrzańskim, pienińskim, a także część lokalizacji w Górach Świętokrzyskich i na obszarze sudeckim, z powodu trwałego oddziaływania drenażu grawitacyjnego, co przesądza o niskim poziomie zwierciadła wody.
W ten sposób liczba potencjalnych lokalizacji zmniejszyła się do ok. 30. W dalszej analizie zastosowano dodatkowe kryterium - potencjalny dostęp do zatopionych wyrobisk. Wyeliminowano więc wszystkie lokalizacje, w których prawdopodobieństwo dotarcia do takich wyrobisk w prosty sposób można uznać za bliskie zera, wskutek zasypania szybu lub sztolni udostępniającej. Ograniczyło to liczbę lokalizacji dla przeprowadzenia eksperymentu do 17.