Wzbogacanie węgla w osadzarce ma na celu uzyskanie koncentratu o stabilnej jakości. Zbyt niska zawartość popiołu w koncentracie zmniejsza całkowitą wielkość produkcji kopalni (duża część materiału o nieco niższej jakości jest kierowana do odpadów) a zbyt duża zawartość popiołu nie jest akceptowana przez odbiorcę. Jedynym stosowanym obecnie rozwiązaniem stabilizacji gęstości rozdziału materiału jest pomiar położenia metalowego pływaka, co oznacza że parametrem decydującym o jakości koncentratu jest jego gęstość. Pomiary przeprowadzone na działających osadzarkach w wielu krajach wykazały, że przy pomocy układów pływakowych nie da się utrzymać stabilnej jakościowo i ilościowo produkcji. Zastosowanie miernika MPN w pobliżu progu przelewowego przedziału osadzarki do oceny jakości produktu górnego, stanowi kluczowy element nowoopracowanej metody kontroli pracy osadzarki. Metoda ta oparta jest na stabilizacji jakości koncentratu i umożliwia maksymalizację produkcji przy jednoczesnym ograniczeniu strat węgla w odpadach.