Jedną z podstaw funkcjonowania jednolitego rynku Unii Europejskiej jest możliwość swobodnego przepływu towarów. Proces ten regulowany jest przez tzw. Dyrektyw Nowego Podejścia. Jedną z takich dyrektyw jest tzw. dyrektywa maszynowa 2006/42/WE. Określa ona zasadnicze wymagania dotyczące bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, które należy spełnić, aby maszynę można było uznać za wyrób w pełni bezpieczny i można ją było wprowadzić do obrotu/oddać do użytku w krajach Wspólnoty. System zapewnienia bezpieczeństwa opiera się na założeniu, że swobodny przepływ towarów może nastąpić po spełnieniu przez wyrób wymogów bezpieczeństwa już na etapie projektowania oraz kontroli produkcji. Z kolei proces eksploatacji maszyny/urządzenia regulowany jest w większości krajów UE na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących w poszczególnych krajach członkowskich. W związku z powyższym maszyny muszą być zaprojektowane tak, aby ryzyko związane z każdym zidentyfikowanym zagrożeniem było ograniczone do poziomu akceptowalnego. Redukcja ryzyka poprzez zastosowanie odpowiedniego układu sterowania (np.: elektrycznego, hydraulicznego, pneumatycznego) skutkuje koniecznością uwzględnienia zagrożenia związanego z jego ewentualnym, wadliwym działaniem.
W artykule omówiono wybrane zagadnienia dotyczące obliczeń niezawodnościowych elementów układów sterowania związanych z bezpieczeństwem, w oparciu o wymagania wybranych norm zharmonizowanych z dyrektywą maszynową 2006/42/WE, w tym m.in.
PN-EN ISO 13849-1:2008. Ponadto, przedstawiono algorytm przeprowadzania oceny ryzyka oraz wyznaczania poziomu zapewnienia bezpieczeństwa PL (performance level) dla określonych funkcji bezpieczeństwa. Podkreślono również znaczenie procesu określania niezawodności systemów bezpieczeństwa z punktu widzenia spełnienia wymagań zasadniczych w odniesieniu do maszyn w Unii Europejskiej.