Eksploatacja węgla kamiennego w Polsce jest od lat nierozerwalnie związana z występowaniem zagrożenia tąpaniami. Zagrożenie to jest obecne również w górnictwie rud miedzi. Wielkość tego zagrożenia zależy głównie od warunków prowadzenia działalności górniczej – tych naturalnych, jak głębokość zalegania złoża lub występowanie zaburzeń geologicznych, jak również tych górniczych, wynikających głównie z zaszłości eksploatacyjnych. Pomimo stosowanej w szerokim zakresie profilaktyki tąpaniowej, podpartej wprowadzaniem nowoczesnej aparatury do oceny i prognozy tego zagrożenia, tąpnięcia występują w dalszym ciągu i stanowią realne zagrożenie dla zatrudnionych pod ziemią. W artykule przedstawiono dane statystyczne dotyczące rejestrowanych w latach 1980-2016 wysokoenergetycznych zjawisk sejsmicznych, zaistniałych tąpnięć oraz towarzyszących im wypadków, w korespondencji z uzyskanym wydobyciem. Omówiono wykorzystywane w podziemnych zakładach górniczych metody oceny stanu zagrożenia tąpaniami, jak również stosowane środki profilaktyki aktywnej i pasywnej oraz kierunki działań zmierzających do dalszej poprawy w zakresie rozpoznania i zwalczania zagrożenia tąpaniami w przyszłości.