W artykule przedstawiono metodę prognozowania zmian zagrożenia sejsmicznego na wybiegach projektowanych wyrobisk wybierkowych. Prezentowany sposób wykorzystuje zależności korelacyjne pomiędzy poziomem obserwowanej sejsmiczności indukowanej, a szacowanymi stanami energetycznymi górotworu. Wartość sejsmiczności charakteryzowana jest poprzez określanie gęstości energii wstrząsów. Opis zmian energetycznych dotyczy energii właściwej odkształcenia sprężystego akumulowanej w górotworze w następstwie naruszania go eksploatacją górniczą. Możliwe jest sporządzanie prognoz czasoprzestrzennych zmian wydatku energetycznego wstrząsów towarzyszących projektowanym robotom górniczym oraz zmian sejsmiczności indukowanej w funkcji czasu. To drugie podejście pozwala wyeliminować błędy prognozy wynikające z niedokładności lokalizacji epicentrów wstrząsów górotworu. Zaprezentowane wyniki obliczeń przeprowadzonych dla silnie zagrożonego sejsmicznie rejonu kopalni węgla kamiennego pozwoliły stwierdzić istnienie zależności korelacyjnych pomiędzy zmianami energetycznymi zachodzącymi we wstrząsogennych warstwach skalnych, a obserwowanym poziomem sejsmiczności. Zależności te mogą być wykorzystane do prognozowania gęstości energii wstrząsów na wybiegach robót górniczych projektowanych w tej samej partii złoża.